Rijden als een trein Fietsen over oude spoortracés Lange-afstands fietsen is leuk. Het is reizen zoals het moet. Het land voelen zoals het is. Moe zijn als je aankomt. Er zouden eigenlijk de best mogelijke voorzieningen voor getroffen moeten worden. Helaas. Wegen zijn er voor de auto's. Fietspaden om hén harder te kunnen laten rijden. Maar er zijn uitzonderingen. Sommige krijgen wij relatief goedkoop aangeboden. Oude, verlaten spoortracés zijn daar een voorbeeld van. Beperkte hoogteverschillen, majestueuze viaducten en spectaculaire tunnels. Sommige zijn zo mooi, dat zij een doel op zichzelf zijn. Andere leiden naar iets moois. En nog weer andere leiden alleen maar van A naar B. Voor het moderne autoverkeer zijn ze te smal. Ideaal voor de fietser. De liefde moeten wij wel delen. Met andere 'langzame' gebruikers en met de velen die de spoorwegen zelf tot bron van hun liefde gemaakt hebben. Samen staan wij echter sterk: koesteren die tracés. A. de Reyger, 2007